Ostatnio przeczytane i polecane

[Akira]

Zgadzam się z tym, że Sapkowski kończył oba cykle na siłę i da się to zauważyć przy czytaniu. Kontynuacje "Wiedźmina" są już niestety słabe.
Jaki jest tytuł tego tomiku z opowiadaniami o rodzicach Geralta?

nie mam pojęcia i dlatego coś mi to szukanie długo schodzi. poza tym to nie tylko o rodzicach Geralta, ale zaczyna się od opowiadania o rodzicach, a dalej już te opowiadania o tym jak Ciri uciekła do Lasu, potem jak odczarował Jeża i jeszcze z dwa. A szukam tego tomiku tylko ze względu na to dodatkowe opowiadanie o rodzicach Geralta.

[beerate]

Akira, czytałeś Sapkowskiego cykl husycki?

Aha. MA ktoś może jego pierwsze opowiadania o wiedźminie w takim małym tomiku? Było tam nigdzie indziej nie publikowane opowiadanie jak ojciec i Matka Geralta się spotykają i mają małego Geraltka. Czytałem jeszcze w liceum, kumpel mi pożyczył, ale nie chciał odsprzedać. A później mu zaginął :/

Mi osobiście cykl husycki nie podszedł. Trylogia o wielkim czarodzieju, który nie został czarodziejem. Trzeci tom najsłabszy, w drugim do momentu śmierci dżinna było dobrze, sama śmierć jakaś wymuszona. Wracając do Wiedźmina, książka której szukasz, a którą mam na półce, to "Coś się kończy, coś się zaczyna". Są tam chyba dwa opowiadania Wieźminowskie. To o rodzicach Geralta (na podstawie którego powstał komiks Polcha i Parowskiego) chybatytuł ma "Droga bez powrotu" oraz opowiadanie o ślubie Geralta i Yennefer. Jak będziesz chciał, to mogę sprawdzić tytuły.
PS. Muszę kiedyś przeczytać Ziemiomorze, Akira, daj znać jak skończysz czy dobre.

[Maharana]

Cykl husycki jest dość specyficzną lekturą. Nie każdemu taki styl narracji podchodzi. Spotkałem się różnymi opiniami czytelników tej trylogii. Część kończyła lekturę po pierwszym tomie. Najwytrwalsi zmęczyli całość. Fani oczywiście łykają od ręki. W tomie opowiadań "Coś się kończy..." autor ubolewa, że tak piękne imię Visenna musiał "pożyczyć" matce Geralta .

[Akira]

Akira, czytałeś Sapkowskiego cykl husycki?

Aha. MA ktoś może jego pierwsze opowiadania o wiedźminie w takim małym tomiku? Było tam nigdzie indziej nie publikowane opowiadanie jak ojciec i Matka Geralta się spotykają i mają małego Geraltka. Czytałem jeszcze w liceum, kumpel mi pożyczył, ale nie chciał odsprzedać. A później mu zaginął :/

Mi osobiście cykl husycki nie podszedł. Trylogia o wielkim czarodzieju, który nie został czarodziejem. Trzeci tom najsłabszy, w drugim do momentu śmierci dżinna było dobrze, sama śmierć jakaś wymuszona. Wracając do Wiedźmina, książka której szukasz, a którą mam na półce, to "Coś się kończy, coś się zaczyna". Są tam chyba dwa opowiadania Wieźminowskie. To o rodzicach Geralta (na podstawie którego powstał komiks Polcha i Parowskiego) chybatytuł ma "Droga bez powrotu" oraz opowiadanie o ślubie Geralta i Yennefer. Jak będziesz chciał, to mogę sprawdzić tytuły.
PS. Muszę kiedyś przeczytać Ziemiomorze, Akira, daj znać jak skończysz czy dobre.

Za tytuł jestem zobowiązany. A Ziemiomorze się czyta. Na razie jest dobrze. Ale to 1 tom z... 5? Jak skończę to się odezwę

[GEDiNAZGUL]

Co do Ziemiomorza, to jest też fajne zbiorcze wydanie. To samo tyczy się cyklu Hain. Jeżeli ktoś jest uważny to wie dlaczego ten pierwszy cykl jest dla mnie ważny i go lubię Świetna seria, mnie przyciągnęła do siebie już trzy razy, a zbieram się do czwartego przeczytania w nowym wydaniu
Kiedyś pisałem dłuższą recenzję, ale na poprzednim forum.

Ale to 1 tom z... 5?

Jeżeli czytasz "Czarnoksiężnik z Archipelagu" to tak. Są jeszcze dodatkowe opowiadania.

Co do Husyckiego cyklu to czytał go brat, raczej słaby, bo Sapkowski ma spore dziury w wiedzy historycznej, którą ciężko przykryć fantasy. Dość słaby, choć ma ciekawe fragmenty, aj do tego nie podchodziłem. Zraziłem się mocno po lekturze Wiedźmina, który mi słabo podszedł. Parę nawet, nawet opowiadań o ile wymaże się z pamięci wątki miłosne. Prosto i przestępne pisane książki także nie meczą stylem szarego czytelnika, choć odrzucają mnie poziomem scenariusza. utknąłem gdzieś na "Wieży Jaskółki", do tego momentu kupowałem, choć już nie mam na półce... nawet nei pamiętam komu oddałem.

[Maharana]

Jestem świeżo po lekturze i polecam gustującym w tych klimatach.
Plusem książki jest soczysta narracja. Szybko się czyta.

[Akira]

Co do Ziemiomorza, to jest też fajne zbiorcze wydanie. To samo tyczy się cyklu Hain. Jeżeli ktoś jest uważny to wie dlaczego ten pierwszy cykl jest dla mnie ważny i go lubię Świetna seria, mnie przyciągnęła do siebie już trzy razy, a zbieram się do czwartego przeczytania w nowym wydaniu
Kiedyś pisałem dłuższą recenzję, ale na poprzednim forum.

Ale to 1 tom z... 5?

Jeżeli czytasz "Czarnoksiężnik z Archipelagu" to tak. Są jeszcze dodatkowe opowiadania.

Co do Husyckiego cyklu to czytał go brat, raczej słaby, bo Sapkowski ma spore dziury w wiedzy historycznej, którą ciężko przykryć fantasy. Dość słaby, choć ma ciekawe fragmenty, aj do tego nie podchodziłem. Zraziłem się mocno po lekturze Wiedźmina, który mi słabo podszedł. Parę nawet, nawet opowiadań o ile wymaże się z pamięci wątki miłosne. Prosto i przestępne pisane książki także nie meczą stylem szarego czytelnika, choć odrzucają mnie poziomem scenariusza. utknąłem gdzieś na "Wieży Jaskółki", do tego momentu kupowałem, choć już nie mam na półce... nawet nei pamiętam komu oddałem.

Bluźnierco! Azaliż powiadam ci że kara twa będzie za te słowa wielka... A będzie jeszcze większa jak nie okażesz skruchy. Uniż się synu w swym sercu okaż skruchę i przeczytaj Sapkowskiego. A tak serio, to szkoda żę Trylogia Husycka i Wiedźmin ci nie podszedł. Mi saga o Wiedźminie bardzo się podobała choć ostatnio czytałem go z 10 lat temu i już nie wracałem do niej. Tak samo trylogia Husycka. Choć do niej podchodziłem jak do zwykłego fantasy lekko wplecionego historię a i to nie zbieżną z tą prawdziwą. Jedynie co mi się nie podobało u Sapkowskiego toto żę nie potrafi zamknąć ostatniego tomu ze wszystkimi wątkami. Po "piórze" widać jakby albo ktoś go poganiał i robił to szybko, albo jakby nie potrafił z sensem to zrobić. Tak samo było ze Żmiją. Dobry początek, końcówka masakra. Więc raczej sądzę że jako pisarz ma taki feler. Nie ma pomysłu i tyle. Ale i tak lubię Wiedźmina i Trylogię Husycką. Z wielkich polskich pisarzy fantasy to chyba nie mamy kogoś innego równie wielkiego? W sensie że dużo zazrobił, albo pisał dobrze.

[GEDiNAZGUL]

hehehe, toć ze mnie jednakowuż kara czeka, acz mam nadzieję, że nei sroga, gdyż dawnymi czasy li jego księgi czytał lecz sarkałem nieco... mea cupla!
Tak jak i ty uważam, że Sapkowski ma kłopot z zakończeniami, z resztą to chyba rodzima przypadłość, patrz Grzędowicz, Wagner, Domagalski etc. Dobre pomysły, ciekawe światy, ale czegoś brakuje. Z polskich autorów fantasy, których lubię to z pewnością na piedestale stawiam Jacka Sobotę za "Głos Boga", jak dla mnie powieść baaardzo dobra (pomysł, postacie, nastrój, zakończenie). A z tych, co też odnieśli sukces, aczkolwiek brak porównania z Sapkowskim to Lewandowski "Saga o kotołaku" (wznawiają z dodatkami ostatnio -kupuję nowa wersję), Kres za "Księga całości" i pewnie Wagner za "opowieści z M pogranicza"... każdy ma pewnie wady i zalety, że jak dal mnie wyliczę po kolei -
przestępny styl pisania, a' la Sapek - szwankuje czasem spójność, choć podciągnięto to w nowym wydaniu\
nieźle rozbudowany świat, klimat - dziwnie źli, nie wiadomo dlaczego, bez powodu, dla zasady bohaterowie.
niezły pomysł - bajery militarne, brak znajomości realiów, wątek księcia ze wschodu
Wracając do Sapka, pogrążając się w grzechu, to raczej ma większy kłopot z kreacją postaci. Ogólna postać jest ok, ciekawe pomysły, niby wszystko gra i to bardzo dobrze, ale... zrobić ci...ę z Geralta w gierkach z panienką? Nie tylko on wydaje się nierzeczywisty po poznaniu, a może tylko tylko moje uprzedzenia. Najbardziej zabrakło mi w tym wszystkim głębi przekazu. Opowiadania ma znacznie lepsze niż powieści.
Jak chcę poczytać super opowiadanie o starciu wojownika z bestia to czytam 10 raz "Chłód mego serca" Karla E. Wagnera ( Cień anioła śmierci - ten tomik jest genialny, cykl o Kane), całość cyklu to kwintesencja książki przepełnionej klimatem i akcją, która zawsze ma głębsze przesłanie i czemuś służy, a postać z pewnością nie czarno-biała, trzeba poznać, by pokochać.
A w światowym fantasy to ostatnio Abercrombie miażdży ostatnio wszystko, choć nowy cykl jest skierowany do młodzieży. Aż się prosi o ekranizację, jego dwóch pierwszych, dla mnie lepsze niż Gra o tron.

[Akira]

hehehe, toć ze mnie jednakowuż kara czeka, acz mam nadzieję, że nei sroga, gdyż dawnymi czasy li jego księgi czytał lecz sarkałem nieco... mea cupla!
Tak jak i ty uważam, że Sapkowski ma kłopot z zakończeniami, z resztą to chyba rodzima przypadłość, patrz Grzędowicz, Wagner, Domagalski etc. Dobre pomysły, ciekawe światy, ale czegoś brakuje. Z polskich autorów fantasy, których lubię to z pewnością na piedestale stawiam Jacka Sobotę za "Głos Boga", jak dla mnie powieść baaardzo dobra (pomysł, postacie, nastrój, zakończenie). A z tych, co też odnieśli sukces, aczkolwiek brak porównania z Sapkowskim to Lewandowski "Saga o kotołaku" (wznawiają z dodatkami ostatnio -kupuję nowa wersję), Kres za "Księga całości" i pewnie Wagner za "opowieści z M pogranicza"... każdy ma pewnie wady i zalety, że jak dal mnie wyliczę po kolei -
przestępny styl pisania, a' la Sapek - szwankuje czasem spójność, choć podciągnięto to w nowym wydaniu\
nieźle rozbudowany świat, klimat - dziwnie źli, nie wiadomo dlaczego, bez powodu, dla zasady bohaterowie.
niezły pomysł - bajery militarne, brak znajomości realiów, wątek księcia ze wschodu
Wracając do Sapka, pogrążając się w grzechu, to raczej ma większy kłopot z kreacją postaci. Ogólna postać jest ok, ciekawe pomysły, niby wszystko gra i to bardzo dobrze, ale... zrobić ci...ę z Geralta w gierkach z panienką? Nie tylko on wydaje się nierzeczywisty po poznaniu, a może tylko tylko moje uprzedzenia. Najbardziej zabrakło mi w tym wszystkim głębi przekazu. Opowiadania ma znacznie lepsze niż powieści.
Jak chcę poczytać super opowiadanie o starciu wojownika z bestia to czytam 10 raz "Chłód mego serca" Karla E. Wagnera ( Cień anioła śmierci - ten tomik jest genialny, cykl o Kane), całość cyklu to kwintesencja książki przepełnionej klimatem i akcją, która zawsze ma głębsze przesłanie i czemuś służy, a postać z pewnością nie czarno-biała, trzeba poznać, by pokochać.
A w światowym fantasy to ostatnio Abercrombie miażdży ostatnio wszystko, choć nowy cykl jest skierowany do młodzieży. Aż się prosi o ekranizację, jego dwóch pierwszych, dla mnie lepsze niż Gra o tron.

Grzędowicza czytałem ale pomimo że dobry... pozbyłem się książek. I oprócz Kresa, którego masz rację Księga całości jest świetna. Lepsza od Sapkowskiego według mnie i aż żal pupę ściska że nie sprzedał się tak dobrze, niestety reszty nie znam. Ale postaram się w wolnym czasie poczytać skoro tak polecasz - znaczy się skoro tobie się podoba.
Co się tyczy wątku że Geralt taki badass, a przy babeczkach miętka fufajka? Cóż ja to tłumaczę w ten sposób że Wiedźmini ogólnie nie są kochani i fakt że ktoś go pokochał, trochę robi z niego takiego milusińskiego który jak piesek chce tej miłości. A jednocześnie broni się przed nią. W grze trochę to zmienili.
Co do ekranizacji, ja czekam na ekranizację Wiedźmina ale jako serialu, nie filmu. I żeby zegranizowali także Wtichera 3 Dziki Gon

[GEDiNAZGUL]

Co do ekranizacji, ja czekam na ekranizację Wiedźmina ale jako serialu, nie filmu. I żeby zegranizowali także Wtichera 3 Dziki Gon

No gdyby za to zabrali się goście z Gry o tron lub Człowieka z Wysokiego Zamku to może sam bym się skusił, gorzej jak z typu Xena