E-KOMIKSY FORUM

Nie tylko komiksem człowiek żyje. Ja głownie pochłaniam książki, czytanie komiksów to tylko ułamek mojej pasji czytania i poznawania wyimaginowanych i naszego świata. Każdy z nas różni się pod względem odbierania rzeczywistości, świat nie ma jednej barwy, a książki ze swym wyjątkowym sposobem przedstawiania sposobu ukazania świata, myśli ludzkich, motywów postępowania tylko uwidaczniają cienie i blaski, wzbogacając o treść i lepsze zrozumienie tego, co nas otacza i nas samych.
Nie ważne czy są to moje ulubione powieści sf czy też fantasy lub stricte historyczne opracowania, każda pochłania i daje coś od siebie. Wystarczy odnaleźć uniwersalne, ponadczasowe wartości i treści.







Jeff Vandermeer
Trylogia Southern Reach

Oficjalny opis, chyba oddaje wszystko, co może nas zachęcić do jej przeczytania. Ja ja przeczytałem już drugi raz. Dodam, że druga część i trzecia różnią się "stylem", w którym je napisano. Wszystko nie kończy się tak, jak przyzwyczaili nas współcześnie piszący autorzy, tu bardziej ważna jest idea oraz własne zdanie po przeczytaniu całości niż gotowa odpowiedź autora. Autor podaje nam naprawdę niezły cykl, który łączy w sobie zarówno akcję, jak i spooorą dawkę intelektualnej gry, która podana jest w bardzo przystępny sposób. Czyta się jednym ciągiem. Czytałem je głownie w drodze do pracy, ale pojawia się w niej tyle pytań, że część pracy straciłem na rozważania na jej temat... Nie jest to przegadana i podana w trudnej formie książka, ale jednak napisana w starym stylu.
Nie wiem, czy ktoś z was zna inne wydane przez niego powieści w cyklu wydawnictwa MaG "Ucta wyobraźni": Finch, Miasto szaleńców i świętych, Podziemia Veniss, Shriek, posłowie. Wszystkie przedniej jakości, mi najbardziej przypadła do gustu powieść "Podziemia Veniss".
Wracając do Southern Reach to może w przyszłości wypuszczą film na jego podstawie lub serial.
Grafika do książek jest zachwalana na ich stronach, choć mi średnio podeszłą do gustu, ale i tak jest o niebo lepsza niż ta z oryginalnego wydania.

Powstała po tajemniczym Wydarzeniu Strefa X rządzi się własnymi, nieznanymi ludziom prawami. Członkowie jedenastu pierwszych ekspedycji do Strefy umierali, popełniali samobójstwa lub zabijali się nawzajem. Ci, którzy przetrwali, nie pamiętali, jak przebiegał ich powrót. Dwunastą wyprawę tworzą wyłącznie kobiety. Czy im uda się odkryć tajemnice Strefy? Jakie sekrety kryje niezwykła flora i fauna tego miejsca? A może to ona je stworzyła i nim rządzi? Jedno jest pewne: Strefa X wpływa na ludzkie umysły i zmienia każdego.

„Unicestwienie”, pierwsza część nowej trylogii Jeffa VanderMeera, to obowiązkowa pozycja dla miłośników klasycznej fantastyki – książek Silverberga, Harrisona, braci Strugackich i Lema – oraz dla fanów literatury grozy najwyższej próby.

Wciągająca opowieść o spotkaniu z Nieznanym, które zamienia się w spotkanie z samym sobą. Historia, która stawia pytania o tożsamość, relacje z innymi i własne ograniczenia. To podróż w głąb Strefy X i w głąb psychiki głównej bohaterki.

Lubię takie "klimaty", dzięki za info o tej książce, pewnie niedługo kupię i przeczytam

Kolejnym fajnym filmem , który mogę polecić jest tytuł "The Adjustment Bureau" , czyli "Władcy umysłów" z 2011 roku .

Przeczytałem ostatnio całą trylogię. Całkiem udana literatura, chociaż mam wrażenie, że temat się trochę autorowi "rozpłynął". Lubię jak historia ma początek, środek i zakończenie , ani mniej, ani więcej. Tutaj mamy zakończenie otwarte i taką trochę pętle fabuły - koniec i początek - to mi się podobało, ale autor mógł trochę więcej wyjaśnić. Wydaje mi się, że całość sprawiałaby wtedy jeszcze lepsze wrażenie.
W każdym razie - dzięki za podpowiedź - taka książka to na pewno dobrze spędzony czas - śmiało polecam innym.
C.
edit PS. Teraz będę "robił" trylogię Ambergis - zobaczymy jak wrażenia.

cornholio pisze:Tutaj mamy zakończenie otwarte i taką trochę pętle fabuły - koniec i początek - to mi się podobało, ale autor mógł trochę więcej wyjaśnić. Wydaje mi się, że całość sprawiałaby wtedy jeszcze lepsze wrażenie

Tak, zakończenie jest otwarte. Wiele do domysłów dla czytelników, popieram twoje zdanie w tej kwestii. Autor pisze nowocześnie, ale książki są w starym stylu - najważniejsza jest idea i relacje niż sama akcja i zakończenie.

cornholio pisze:edit PS. Teraz będę "robił" trylogię Ambergis - zobaczymy jak wrażenia.

Najbardziej podobała mi się powieść "Miasto szaleńców i świętych". Z chęcią przeczytam twoją opinię.

Wiel jest cieakwych powieść sf, aż trudno wszytko rpzeczytać. Jednak może też zainteresuje cię świetna jednym słowem trylogia autora china Mieville : Dworzec Perdido, Żelazna rada i Blizna. Ostatnia zdecydowanie najlepsza. Nie trzeba czytać w kolejności, łączy je tylko świat.
A z ciekawych, a gładko napisanych to oczywiście "Inne pieśni" Jacka Dukaja.

Ostatnio przeczytane: Walter Tevis "Przedrzeźniacz". Książka która mocno mnie zaskoczyła. Spodziewałem się dobrej fantastyki, a dostałem coś pokroju Rocznika 1980 Orwella. Naprawdę dobra książka. Jedna z tych które będzie się pamiętać przez bardzo długi czas, i to pomimo że jest do przeczytania raczej na jeden raz. Oraz jedna z tych które chce się mieć na półce.



A teraz czytam trylogię ciągu, ostatni tom: "Mona Liza turbo". Dziwne - i to na plus- matrixowo/fantastyczne/cyberpunkowo/balde runnerowa seria. Uff.



Obie serie polecam. Jak skończę Monę... to zamierzam się zabrać za najnowszy tom mojego ostatnio ulubionego pisarza Davida Webera, siódmy tom cyklu Schronienie: "Niczym potężna Armia". Na półce czeka także: "Wszyscy na Zanzibarze" oraz "Ziemiomorze"

GEDiNAZGUL pisze: Wiel jest cieakwych powieść sf, aż trudno wszytko rpzeczytać. Jednak może też zainteresuje cię świetna jednym słowem trylogia autora china Mieville : Dworzec Perdido, Żelazna rada i Blizna. Ostatnia zdecydowanie najlepsza. Nie trzeba czytać w kolejności, łączy je tylko świat.

Mieville'a znam i lubię - po polsku przeczytałem prawie wszystko (został mi "Kraken" i "Ambassadoria"). Ostatnio czytałem "Toromorze" - mogę z czystym sercem polecić - chociaż książka mogłaby być trzy razy grubsza, bo w tak wykreowanym świecie można ciągnąć opowieści praktycznie bez końca. U Mievillea wiele osób razi "promocja pederastii", ale we współczesnej literaturze to już żaden szok - jak dla mnie ani plus, ani minus. Fajnie byłoby jakby kiedyś wrócił z jakąś historią ze świata dworca Perdido.

Co do Ambergris - jestem przy Finchu - napiszę parę słów jak skończę.
Warto się brać za "Podziemia Veniss", czy to coś bardzo podobnego?

cornholio pisze:Co do Ambergris - jestem przy Finchu - napiszę parę słów jak skończę.
Warto się brać za "Podziemia Veniss", czy to coś bardzo podobnego?

Tak w podobnym stylu, choć różni się akcją. Ciekawie przedstawiona genetyka. Mi ta książka bardzo podeszła, nie będę teraz pisał dlaczego, by nie popsuć zabawy, ale zakończenie na poziomie. Autor pokazuje swój warsztat w trzecim "rozdziale". Nie opuszczaj posłowia! Jest tam częściowy prolog do tej powieści, sporo wyjaśniający.
Ciekawi mnie twoja opinia o Finchu, niejednoznaczna dla mnie powieść.

C odo Mieville to rzeczywiście jest tam parę scen, sam jest homoseksualistą, ale same sceny mają sens i czemuś służą. U Vandermeera też można to uświadczyć. Tak, marzy mi się też powrót do świata z Dworca Perdido.

Akira pisze:Ostatnio przeczytane: Walter Tevis "Przedrzeźniacz". Książka która mocno mnie zaskoczyła. Spodziewałem się dobrej fantastyki, a dostałem coś pokroju Rocznika 1980 Orwella. Naprawdę dobra książka. Jedna z tych które będzie się pamiętać przez bardzo długi czas, i to pomimo że jest do przeczytania raczej na jeden raz. Oraz jedna z tych które chce się mieć na półce.

A nie kupiłem akurat tej powieści z cyklu wydawniczego. Dorzucę wiec do najbliższej paczki. Resztę mam i szczerze polecam.
Nie muszę wspominać, że zbiorcze wydanie Ziemiomorza to totalna klasyka fantasy i że jest bliska memu sercu. Kto mnie ciut bardziej zna wie dlaczego
W tej samej formie został też wydany cykl "Hain", brakuje tam tylko jednaj najsłabszej pozycji.

Trylogię Ambergris mam za sobą - wrażenia bardzo pozytywne. Śmiało można powiedzieć, że autor ma jakiegoś zajoba na punkcie podziemi i grzybów . Nie wiem która część najbardziej mi przypadła do gustu - każda była inna. Przy "Mieście..." trochę się męczyłem, bo była to składanka tekstów, a spodziewałem się jednolitej opowieści, ale na pewno było to bardzo dobre (i potrzebne) wprowadzenie do całego "uniwersum".
"Finch" był najkrótszy, ale chyba najbardziej wciągający - wartka akcja i rozwiązanie wielu tajemnic. Autor zostawił trochę domysłów (bardzo dobrze!) i pewnie gdyby chciał może napisać jeszcze choćby jakąś nowelę/opowiadanie osadzone w czasie "po Finchu"

Przy okazji zastanawiałem się co mógłbym polecić i uznałem że z moich zeszłorocznych lektur naprawdę zachwyciłem się trylogią R. Scotta Bakkera "Książę nicości". Znacie? W tym roku ma być wznowienie, a po angielsku są już dwa następne tomy i pierwsza część trzeciego zaplanowana na czerwiec. Moim zdaniem to wyśmienicie napisana, wciągająca i co najważniejsze nieszablonowa literatura fantasy.

cornholio pisze:Przy okazji zastanawiałem się co mógłbym polecić i uznałem że z moich zeszłorocznych lektur naprawdę zachwyciłem się trylogią R. Scotta Bakkera "Książę nicości". Znacie?

Kompletnie nie kojarzę tej pozycji. Poszperam i zobacze dokładnie, co to jest.